معنی از اجزای آجیل

بادام، پسته، فندق

آجیل. (اِ) خشک میوه. مجموع پسته، بادام، نخود، فندق، تخمه ٔ کدو و تخمه ٔ هندوانه ٔ تف داده و نمک زده یا آچارده. || نقل، مزه و توسعاً هر نعمت و فائده که از کسی بدیگری رسد از خوراک و پوشاک و نقدینه.
- آجیل مشکل گشا، خشک میوه ها باشد که زنان بنذر بخشند برآمدن حاجتی را.

آجیل فروشی. [ف ُ] (حامص مرکب) شغل آجیل فروش. || (اِ مرکب) دکان آجیل فروش.

آل آجیل. (اِ مرکب، از اتباع) آل و آجیل. آجیل و جز آن. توسعاً، سود. فائده.

آجیل فروش. [ف ُ] (نف مرکب) بایع و فروشنده ٔ آجیل.

آجیل خوری.[خوَ / خ ُ] (اِ مرکب) ظرفی که در آن آجیل کنند.

فروشندۀ آجیل، کسی که آجیل درست می‌کند یا آجیل می‌فروشد،

انواع آجیل،
دانه‌های خوردنی،

ظرفی که در آن آجیل بریزند،

تنقلات، خشکبار، شب‌چره

فوری

خشک میوه، مجموع پسته، بادام، نخود، فندوق، تخمه وغیره

‎ شغل و عمل آجیل فروشی، مغازه و دکان آجیل فروش.

(اسم) فروشنده آجیل.

(اسم) ظرفی که در آن آجیل ریزند.

74